W pogoni za rozwojem intelektualnym naszych pociech, często zapominamy o tym jak ważne jest dbanie o sferę życia uczuciowego dziecka. Podstawą prawidłowego rozwoju emocjonalnego jest umiejętność rozpoznawania emocji, nazywania ich i wyrażania w społecznie akceptowany sposób.
Podstawowe 4 uczucia to: złość, strach, smutek, radość. To Rodzic jako pierwszy staje się przewodnikiem w świecie uczuć doświadczanych przez dziecko. To od nas dzieci uczą się jak radzić sobie z własnymi emocjami: jak odreagować złość, przełamywać strach, czy przeżywać smutek.
Jak pomóc dziecku radzić sobie z własnymi uczuciami:
- słuchaj dziecka z czułością i empatią - odłóż na czas rozmowy wszystkie inne zajęcia i angażuj się w rozmowę z dzieckiem, a ono poczuje się zrozumiane,
- podczas rozmowy z dzieckiem zadawaj pytania otwarte, czyli takie, które nie sugerują odpowiedzi np. co czujesz w tej sytuacji? Opowiedz co się stało? - dajemy dziecku szansę na wypowiedzenie swoich emocji,
- nie próbuj wyręczać dziecka i dopowiadać mu, gdy nie może się wysłowić, bo nie wiesz do końca co czuje dziecko,
- pomóż dziecku nazwać uczucia i zaakceptować je,
- pamiętaj, że akceptacja uczuć dziecka nie zakłada przyzwolenia na działanie pod ich wpływem - np. przeżywana przez niego złość nie może wyrządzić nikomu krzywdy, uczmy dziecko przestrzegania zasad,
- pamiętaj, że żadnego uczucia nie należy tłumić - należy wyrazić je słowami, gestami, ruchami - gdyż tłumione w sobie powodują później różne choroby (problemy ze spaniem, trawieniem, wydalaniem, nadmierną ruchliwość),
- chcąc pocieszyć dziecko nie zaprzeczaj mówiąc: ''Nic się nie stało. Nie bój się” - dziecko i tak się boi i czuje się niezrozumiane,
- nie narzucaj dziecku „przyjemnych" emocji jeśli przeżywa w tym momencie „nieprzyjemne'' – nie może być zawsze radosne i pogodne, ma prawo być złe i smutne, i to wyrażać, nie starajmy się go wtedy rozśmieszać na siłę, zmieniać temat, kupować zabawkę, tylko dajmy mu prawo do przeżywania tego uczucia,
- nie oceniajmy i nie krytykujmy dziecka - to bardzo obniża poczucie własnej wartości,
- gdy dziecko opowie nam o swoich trudnościach, nie podejmujmy od razu działania - wspólnie z dzieckiem zastanówcie się co można zrobić, jak pomóc lepiej się poczuć – to wspiera jego samodzielność w radzeniu sobie z trudnościami.
Zabawy wspomagające rozwój emocjonalny dziecka:
1. Nazywamy swoje uczucia - dzieci opisują, co czują postacie na rysunkach np. złość, radość, smutek itp.
2. Wyrażanie uczuć mimiką - rodzic z dzieckiem na zmianę odgadują jaką emocję wyrazili mimiką twarzy.
3. Lustro - dziecko stoi naprzeciwko rodzica, pokazuje jakąś emocje, a rodzic próbuje ją dokładnie powtórzyć.
4. Rodzinny album - rodzic z dzieckiem wspólnie oglądają rodzinne fotografie i skupiają się na emocjach osób na zdjęciach i nazywają je.
5. Księga rekordów - należy zapisywać w niej wszystkie sukcesy, które udało się osiągnąć dziecku np. szybko się ubrało, zapięło zamek, posprzątało - dziecko będzie miało satysfakcję i motywację do działania oraz pozytywne emocje.
6. Czas uczuć - stwórzmy zegar, który zamiast godzin pokazuje uczucia - dziecko może pokazać, jak się czuje w danym czasie np. gdy jest smutne rodzic o tym wie i może je przytulić.
Zapraszamy do zabawy!!!
Za: http://www.mspdion.org.pl/dpkd/383/news/722/entry/3636